Spiritüel yaşam koçluğunun tarihçesi, birçok eski manevi ve felsefi gelenekten beslenir, ancak modern anlamda oluşumu 20. yüzyılın sonlarına dayanır. İşte bu süreçteki önemli aşamalar: Antik ve Geleneksel Manevi Gelenekler: Doğu Felsefeleri: Hindistan’daki yogik ve meditasyon uygulamaları, Çin’deki Taoist öğretiler ve Japonya’daki Zen Budizmi gibi gelenekler, spiritüel gelişimi ve kişisel dönüşümü uzun yıllardır teşvik etmiştir. Batı Felsefeleri: Antik Yunan’daki filozoflar (Sokratik sorgulama) ve Hristiyan mistikleri de manevi yaşamı ve kişisel farkındalığı desteklemişlerdir. 1960-1970'ler: New Age Hareketi: 1960'ların sonlarında ve 1970'lerde, New Age hareketi, kişisel ve spiritüel gelişimi popülerleştirdi. Bu hareket, çeşitli spiritüel ve ezoterik uygulamaları, meditasyonu, doğa ile uyumlu yaşamı teşvik etti. 2000'ler ve Sonrası: Popülerleşme ve Profesyonelleşme: Spiritüel yaşam koçluğu, daha geniş bir kitleye hitap etmeye başladı ve çeşitli sertifikasyon programları ve eğitimler ile profesyonelleşti. Koçlar, daha kişisel ve manevi odaklı bir yaklaşım benimsedi.

-

-